دریا!
اشکهایم را به تو میبخشم.
جوش و خروشت را اگر دلتنگی،رود خروشان دیدگانم مال تو!
من دیده ی تر نمی خواهم!
تو از خدا بخواه دلم را از عشقی ، تر، لبریز کند!
ترانه ی بی قراری ام را به قلب گوش ماهیهایت جاری کن،تا همصدا با زخمهایم برای آدمیتم دعا کنند... !
دریا...!
تلاطمت را دوست دارم.هرگز آرام مگیر!
وگرنه چون من مجبور می شوی اشکهایت را ببخشی!!!
