آنقدر صدایت مینکم تا بالاخره نوبت جواب دادنت به من هم برسد!
هرچه کمتر از تو توجهی ببینم،بیشتر به تو نزدیک می شوم.
بلند تر صدایت میکنم،
و عاجزانه تر گریه میکنم... .
تو ارحم الراحمینی.
می دانم اگر جوابی از تو نمی شنوم
به خاطر بی توجهی تو نیست!
این گوشهای من اندکه توانایی شنیدن ندارند!
یا ارحم الراحمین... .
بیداد می کند شور و شوق وصالت در دلم!
کجایی که این چنین آشوبم کرده ای؟
نزدیک تر بیا!
بگذتر دیدگان خسته ام روح بلندت را در آغوش گیرند... .
سالهاست که چشم به راهند.
رحم کن بر رود خروشانی که مدتهاست آرام گرفته و همین روزهاست که از بی آبی بمیرد!
نزدیک تر بیا!
بگذار هستی ات احاطه ام کند ،تا نیست شوم و از زندان تن رهایی یابم... .
دریا!
اشکهایم را به تو میبخشم.
جوش و خروشت را اگر دلتنگی،رود خروشان دیدگانم مال تو!
من دیده ی تر نمی خواهم!
تو از خدا بخواه دلم را از عشقی ، تر، لبریز کند!
ترانه ی بی قراری ام را به قلب گوش ماهیهایت جاری کن،تا همصدا با زخمهایم برای آدمیتم دعا کنند... !
دریا...!
تلاطمت را دوست دارم.هرگز آرام مگیر!
وگرنه چون من مجبور می شوی اشکهایت را ببخشی!!!
به یادم بیاور...
ای تنها رویای شبهای بی قراری من!
به یادم بیاور که بی تاب تر شوم
آنقدر که اوج گیرم
و از شور عشقت لبریز شوم.
بی قراری ام را به من باز گردان،
ای عشق یکرنگ روزهای رنگارنگم.
دوست داشتنم را باور کن که از تمام دنیا به خاطر تو گذشته ام.
ببین!!!
بال و پر گشوده ام!
من آماده ی پرواز در آغوش عشقت هستم... .
از این خاک تا هر جا که تو بخواهی... .
طره ی پریشانت،ای شبه رویاهایم
شور انگیزی بالایت، ای سر برافراشته در گلزار خیالم،
به اوج می برد مرا...
با من بمان تا انتهای جاده ی رویاهایم...
اگر نمی خواهی در واقعیت با من باشی ، سرابم باش.
سرابم باش که با تو بودن را در رویا به بی تو بودن در واقعیت ترجیح می دهم... .
